Τι πραγματικά συμβαίνει και ποια είναι τα προβλήματα στο αντικαρκινικό νοσηλευτικό ίδρυμα – Τι λένε γιατροί και νοσηλευτές
Ενας άνδρας είναι ξαπλωμένος σε τρεις πλαστικές καρέκλες, στον χώρο αναμονής του 4ου ορόφου του αντικαρκινικού νοσοκομείου Θεαγένειο. Εκεί θα παραμείνει έως ότου να συνέλθει από τη μέθη, καθώς λεπτά πριν είχε ολοκληρωθεί η ενδοσκόπηση στην οποία υποβλήθηκε. Η φωτογραφία του έκανε τον γύρο του Διαδικτύου. Η αντίδραση και τα αρνητικά σχόλια έπεσαν βροχή. Ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης απάντησε με επείγουσα διεξαγωγή ΕΔΕ.
Και προειδοποίησε ότι «δεν θα παίξει κανένας πολιτικά παιχνίδια κατά του ΕΣΥ, ταλαιπωρώντας τους ασθενείς. Πρόκειται περί ντροπής».
Στο φόντο πάντως των αντανακλαστικών αυτών αντιδράσεων και διαδικασιών διακρίνει κανείς τις γνωστές παθογένειες ενός ΕΣΥ που ζητά μεταξύ άλλων στέγη σε σύγχρονες εγκαταστάσεις. Εξού και η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για την ανέγερση νέου ογκολογικού νοσοκομείου εκεί. Με μια δεύτερη, πιο ενδελεχή ματιά, διακρίνει όμως και το άναρχο πεδίο συγκρούσεων διοικητικών εκπροσώπων και γιατρών.
Για την ιστορία, όλα ξεκίνησαν όταν την περασμένη Τρίτη ο διευθυντής του Γαστρεντερολογικού – Ογκολογικού Τμήματος ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook τη συγκεκριμένη φωτογραφία, που συνοδευόταν από ένα εξίσου αιχμηρό σχόλιο: «Σήμερα, μετά την ενδοσκόπηση! Ζητούμε ΣΥΓΝΩΜΗ από τους ασθενείς μας για τη διαθέσιμη «αίθουσα ανάνηψης». Λυπούμαστε που όλα μας τα διαβήματα, σε όλα τα επίπεδα, για καλύτερες συνθήκες απέβησαν άκαρπα».
Χωροταξικά προβλήματα
Στην απάντησή της, η διοίκηση του Θεαγένειου δεν απέκρυψε – πώς θα μπορούσε άλλωστε; – τα χωροταξικά προβλήματα του αντικαρκινικού νοσοκομείου. Σε αυτή μεταξύ άλλων αναφέρεται πως έχει προταθεί και αποφασιστεί η οργάνωση του Ενδοσκοπικού Εργαστηρίου με αίθουσα ανάνηψης στον 9ο, κενό όροφο, «που έως τώρα δεν υπήρχε ποτέ». Εντούτοις, όπως διευκρινίζεται, η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από το συγκεκριμένο τμήμα.
Επίσης, αναφέρονται στην ίδια ανακοίνωση και άλλες διαθέσιμες λύσεις – π.χ. «ως χώρος ανάνηψης μετά από ενδοσκοπική εξέταση δύναται να χρησιμοποιηθεί ο θάλαμος ο οποίος βρίσκεται πλησίον του Ενδοσκοπικού Εργαστηρίου» ή «σε επείγουσες περιπτώσεις επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χώρος ανάνηψης και η αίθουσα ανάνηψης του χειρουργείου, η οποία βρίσκεται στον 2ο όροφο, εντός του Αναισθησιολογικού Τμήματος».
Οι λύσεις, όπως παραδέχεται και ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, δεν είναι οι ιδανικές. Δεδομένου, δε, πως πρόκειται για ογκολογικό νοσοκομείο, οι υπηρεσίες θα έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν πιο άρτιες. Οπως όμως σημειώνει μιλώντας στα «ΝΕΑ», «τα περισσότερα νοσοκομεία ανά τη χώρα δεν διαθέτουν αίθουσα ανάνηψης για εξωτερικούς ασθενείς που υποβάλλονται σε ενδοσκοπικό έλεγχο, δεδομένου πως η μέθη που λαμβάνουν είναι ήπια».
Σε κάθε περίπτωση, το αντικαρκινικό νοσοκομείο Θεαγένειο έχει εκδηλώσει εδώ και καιρό τις χρόνιες ασθένειές του, καθώς στεγάζεται σε ένα παλιό κτίριο με πεπερασμένες δυνατότητες. «Το νοσοκομείο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια μέσα στα στενά όρια των επιλογών του στο συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα» αναφέρει η διοίκηση, αναγνωρίζοντας ότι επιχειρείται η εύρεση λύσεων σε ένα ανελαστικό πλαίσιο. Και συμπληρώνει πως «με τη δημιουργία του Νέου Ογκολογικού Νοσοκομείου, εννοείται ότι όλα τα χωροταξικά προβλήματα θα επιλυθούν».
Μεγάλη πίεση
Κατά πληροφορίες, μεγάλη πίεση δέχονται και άλλες κλινικές, όπως για παράδειγμα η Πνευμονολογική και η Αιματολογική, καθώς οι χώροι τους είναι πεπερασμένοι βάσει των αναγκών. Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως μαίνεται ένας άτυπος «πόλεμος» διεκδικήσεων, χωρίς να έχει βρεθεί επί χρόνια διοικητική λύση.
Ο πρόεδρος των Σωματείου Εργαζομένων Θεαγενείου, Βασίλης Μουρατίδης, εστιάζει εντούτοις μιλώντας στα «ΝΕΑ» στα μείζονα προβλήματα του νοσοκομείου, υπογραμμίζοντας ότι «πρόκειται για το μοναδικό αντικαρκινικό νοσηλευτικό ίδρυμα στη Βόρεια Ελλάδα, καλύπτοντας παράλληλα τις ανάγκες των ασθενών από τη Θράκη, την Ηπειρο, τμήματος της νησιωτικής χώρας κ.ο.κ.». Ο ίδιος επιμένει ότι το νοσοκομείο προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, με το προσωπικό να υπερβαίνει τις δυνατότητές του.
«Ομως, πάσχει από υποστελέχωση. Είναι αδιανόητο στην απογευματινή βάρδια να αντιστοιχεί μία νοσηλεύτρια για 30 ασθενείς. Οπως και να υπολειτουργεί το Παθολογοανατομικό Τμήμα λόγω έλλειψης γιατρών, με αποτέλεσμα να αποστέλλονται οι περισσότερες εξετάσεις στον ιδιωτικό τομέα». Και καταλήγει πως είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο νοσοκομείο που «να πληροί τις προϋποθέσεις για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών σε όλα τα επίπεδα».
